Mən Gəldim

Toxunduqca saçlarıma nəfəsin külək kimidi isinirəm səssiz,
Qəhqəhələrimi boş ver hönkürtülərimi say sənsiz,
Eşitdim üzülürmüşsən darıxırsan oralarda mənsiz,
Bir də gördün süzülüb yanağından dedim "Mən gəldim"

Sən darıxma sevgili zaman tez keçir,
Qışın soyuğundan qorun bircə fəsil bahara keçir.
Nə az nə çox ayrılığımızdan düz 2 il keçir,
Tanış olduğumuz günə qayıt bəlkə,mən gəldim

Həssas qadınam bilirsən çox tez qırılıram,
Küsmək yoxdu təbiətimdə mən qeybə sarılıram.
Kinli deyiləm sadəcə tez də unuduram,
Qapını açıq saxla bəlkə bu gecə mən gəldim.

Cəhənnəm insan qəlbində sevgisizlikdir,
Şair deyir:Döyünməsin o ürək ki sevməyi bilmir,
Gözəllik sevgidirsə sevgi "Mən"likdir
Yığ çantanı indi gəl de ki:-"Mən gəldim".
Gələ bilməsən xəbər et bəlkə mən gəldim.

Şeir Qadın

Səndən gedən gün qürur dağılmışdı ürəyimə bir az,

Nə edim,həssas qadınam ağır gəldi etdiklərin.
Bağışla dedin,bağışlaya bilmədim,Sevmirsən?-dedin,
Sevgi nəyə gərəkdir ki,yarım,mən sevginin elə özüyəm...

Məsafələr ayırır bizi,bu uzaq məsafələr,
Sən də bilirsən duyğusal insanam həm də bu aralar.
Qəmin şah əsəri?-desən,”Tanrının göz yaşıyam” deyərəm,
Burax gəmginliyi gəl mən həm də xoşbəxtliyin elə özüyəm.

Yağışlar damlasa saçlarıma rəngi qızılı olar,
Demişdim axı 4 fəsil varsa mən Payız qadınıyam.
Danışsam həzin-həzin lirik musiqi yaranar,
Burax mahnıları gəl mən not açarının elə özüyəm.

Sənsizlik ağır olur bəzən gecələr,
Üstümə gəlir divarlar,qaranlıq göylər.
Gəlmək istəsən bir gün gözləmə səhəri,
Dur yığış gəl gecəynən mən günəşin özüyəm.

Səsini eşidən anda içim gedir mənim,
Kəpənəklər uçuşur çəhrayı dünyamda.
Mən həm səbr edirəm həm də dözmürəm,
Mən bəlkə də dözümün elə özüyəm.

Darıxırsansa mesaj yaz üzülmə sən mənsiz,
Unutma kinli deyiləm cavab yazacam.
Bax neçə misra yazılıb illərdi sənə,
Mən şeir yazan qadın deyiləm,şeirin özüyəm.