Bura mənim dünyamın sadəcə bir hissəsinin əksidir...

четверг, 17 ноября 2016 г.

Çəhrayı Patik

İstəyirəm gələsən, qaçaq bir səssiz yerə hansı ki, orda insanlar yoxdu ya da var ama azdı. Balaca ev olsun dənizə açılan pəncərələriylə, ya da ağacın budaqları üstündə taxtadan bir ev olsun orda yaşayaq. Xudmani bir ev, cəmi 2 otaq, 1 mətbəx və hamam otağı. Qışda qarlar yağsın, mən başı açıq çölə çıxdığım üçün danlayasan balaca uşaq kimi sonra dodağımı büzdüyüm üçün qucaqlayıb "Sənin üçün narahatam da dəliii, küsmə" deyəsən. Yayda pəncərədən gələn mehə oyanasan. Yataqda olmadığımı görüb yastığıma toxunasan səthi sərindi demək çoxdan oyanmışam fikri gələ sənə. Əvvəl "Sevgilim" deyərək çağırasan səs gəlməyincə boş ev şalvarını geyinib köynəksiz tez bayıra çıxasan. Səhərdi qum tam isinməyib dalğaların səsində sahili süzəsən hardayam deyə axtarasan gözlərinlə. Uzaqdan husky-lə çəhrayı donda oynayan bir qız görəsən və mən olduğunu anlayıb qaça-qaça gəlib qucaqlayasan "Darıxdım səninçün" deyəsən. İtimizi gəzdirirdim deyə mənimçün darıxasan, oyanan kimi. Düşünə bilirsən evə gəlirik itə yemək verirəm, hər zamankı kakaolu peçenyelərimdən stola qoyuram, lavandalı çay dəmləyirsən birini də mənimçün süzürsən, "Nahardan sonra gedək dənizdə çimək?" deyirsən, gülümsəyirəm, "Gedərik" deyirəm. " Bu gün çox parlaq görünürsən təbəssümün başqadı deyirsən" yenə gülümsəyirəm susuram, yaxınlaşıram sənə başımı sinənə qoyub "Səninlə xoşbəxtəm" deyirəm narın səs tonuyla. Səni qucaqlayanda belimə sarılmağın mənə bütün bəşəriyyətin o an məni qucaqlaması kimi gəlir. Qapı döyülür. Poçtalyon sənə qırmızı bantlı qutu verir imzalamağını istəyir. Bağlama sənə gəlibmiş. Təəccüblənirsən axı bu gün ad günün deyil,bayram da deyil axı bu nədi kim göndərib? Üzərində göndərilən ünvan da yoxdu. Mənə baxırsan "Bəlkə səhvən gəlib, ama yox üstündə axı adım var" deyirsən. Üzünə baxıram heç bir şərh vermirəm. Divanda oturub lenti açırsan, sonra qapağı. İçində çoxlu tül var. Əlinlə axtarmağa başlayırsan içindən hərarət ölçən alətə oxşar bir şey çıxır. O tərəf bu tərəfə çevirirsən birdən gözün alətin ekranına sataşır orda "Pregnant" yazılıb. (Səhər mənim iti gəzdirmək bəhanəsiylə bu sürprizi etmək üçün yaxınlıqdakı poçta gedib kuryerə bunu öz ünvanımıza sifariş etdiyimi anlayırsan)Əlin havada donub qalırsan gözlərin dolur, həyəcan, bilmirsən necə reaksiya verəsən, məni qucağına götürürsən, əllərin əsir, bədənin əsir bu anı ömür boyu gözləmisən və indi ata olacağını öyrənirsən, telefonu axtarırsan evdəkilərə zəng etməyə bu an telefon özü zəng çalır...
Gözlərimi açıram.Səhər saat 9:30 şənbə günüdü. Yanımda yatmısan. Bir əlini belimə keçirmisən. Yatağımın yanında gecə lampası və uşaq patikləri var. Qolumu uzadıb telefonumu götürməyə çalışıram. Klinikadan həkimim zəng edir. Yataqdan qalxıb mətbəxdə danışmağa getmək istəyirəm ki məni bərk qucaqladığını görüb asta səslə danışmağa qərar verirəm:
-Alo.
-Sabahınız xeyir, Nigar xanım. Analizlərinizin və müayinənizin nəticəsi gəlib. Klinikaya yaxınlaşa bilərsiz?
-Nəsə olub? Niyə telefonda demirsiz? 
-Bilirsiz, nəticələr elə də yaxşı deyil. Siz ana ola bilməyəcəksiz... mm lakin narahat olmayın bu sadəcə analizlərin nəticəsidi, bilirsiz də hər şey Allahın əlindədi və siz müalicə oluna bilərsiz, ümid həmişə var, lakin buna hazır olmalısınız. Sizin ana olmaq ehtimalınız çox aşağıdır. Klinikada söhbət edə bi.... (dəstəyi asıram)
Uşaq patiklərinə gözüm sataşır. Çəhrayı balaca patiklər və sənin sözlərin qulağıma gəlir "Qızımın patiklərini indidən alaq. Deyirlər belə şeylərin özünəməxsus enerjisi olur. Patikləri alaq ki, qızımız da onun enerjisiylə tez gəlsin". Həkimin sözlərindən çox məni bu cümlələr məhv edir... Hönkürtü ilə ağlaya bilmirəm çünki məni qucaqlayıb yatmısan. Gözümdən səssiz yaş süzülür. Səsim çıxmasın deyə özümü saxlayıram. Gözümü yumuram, məhv oluram...



Комментариев нет:

Отправить комментарий